Oeps…foutje…

Oeps…foutje…

Hier even een verhaal uit ons dagelijkse leven, na het verhaal over de triage gaat ons leven gewoon door. Nog even over de triage. De triage is geevalueerd en er wordt geprobeerd om het team dat de straat op gaat te versterken zodat er vaker gegaan kan worden en er hierdoor meer een vertrouwensband met de jongens opgebouwd kan worden.

Dan nu het avontuur van gister…

Toen ik gistermiddag de berg afliep na een wandelingetje met Hadassa zag ik allemaal rook opstijgen dicht bij ons huis. Dichterbij gekomen zag ik dat iemand het droge gras, dat bergopwaarts groeit vlak bij ons huis, had aangestoken. Dat doen ze hier wel vaker in het droge seizoen. Op zich niks mis mee…

Maar toen ik ons plein opliep zag ik Marcos druk in de weer, hij riep één van de jongens die iets moest gaan ophalen en het moest allemaal erg snel. Ik vroeg wat er was en ik begreep dat er ergens een waterleiding was geknapt. Nu gebeurt dit ook regelmatig en dan zitten we een poosje zonder water en dan herstellen de staf met de jongens de leiding wel weer. Nu was er echter een probleempje, er was een vuur aangestoken en geen water om het te blussen…..en het vuur rukte best wel snel op.

Ik ging snel naar binnen om nog ergens water uit een waterleiding te persen om Hadassa in bad te doen, want het was al laat en die dingen gaan gewoon door. Even later kwam Marcos vertellen dat ik ook maar snel moest gaan douchen want er was een ongelukje gebeurd. Door het vuur was de elektriciteitsdraad die naar de waterpomp loopt, geknapt. Die draad liep namelijk door een buis over de grond. Dit betekend dat als de pomp het niet doet de waterreserve erg snel opraakt en we zonder water zitten. De waterleiding hadden ze intussen wel gemaakt dus er stroomde wel weer water…

Met de tuinslang ging onze vrijwilliger, die voor de tuin zorgt, en het gras had aangestoken, snel het vuur blussen, helaas was het net te laat….het licht ging uit. Ook de electriciteitsdraad die het huis van stroom voorziet was door het vuur kapot gegaan. En toen zaten we met zijn allen in het donker.

Eén van de jongens moest toen naar de basis om hulp te halen om de electriciteitsdraad te herstellen. Gelukkig was Ulrik thuis die snel wat kaarsen bracht en de situatie kwam bekijken. De grond was nog veel te heet om wat te doen. Na een uurtje wachten, kwam hij terug met de basisleider en de vice-leider van de basis. Met zaklampen hebben ze toen met z’n allen naar de electriciteitsdraden gezocht en uiteindelijk gevonden en gelukkig konden ze de schade herstellen. Rond half 8 ’s avonds ging het licht weer aan.

Voor de jongens was het één groot avontuur om in het donker met zaklampen rond te struinen op zoek naar de electriciteitsdraad en om in het donker te gaan eten. Eén van de jongens wilde zelfs in het donker zijn schoonmaaktaak gaan doen maar dat hoefde toch echt niet.

Vandaag is ook de waterpomp weer hersteld en is alles weer normaal. Wat rest is een stuk verbrande grond en een nieuw sterk verhaal dat verteld kan worden.

Groetjes Marcos Mariska en Hadassa