internetloos
Door: Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska
03 Januari 2011 | Brazilië, Recife
Dat zijn we al weer een paar weken. Twee weken geleden op een dinsdag was het weer zover dat het internet zomaar uitviel. Dat gebeurt vaker en dan komt het meestal wel weer terug of we bellen de provider en dan komt er iemand langs die ons internet weer hersteld.
Deze keer werd ook de provider gebeld. Er kwam ook iemand langs, laat in de middag maar die kon helaas niks oplossen en vertelde dat het probleem in de kabel zat en dat die vernieuwd moest worden. Er was namelijk water in de kabel gekomen door de regen. Morgen zouden ze weer komen.
Er ging een dag voorbij…en nog één en toen laat in de middag kwam er weer iemand langs, het werd al donker en dus constateerden ze dat ze de kabel, die dwars door het bos loopt, niet konden vervangen. Maar de volgende morgen zouden ze langs komen…
Het werd de volgende morgen, en niemand kwam langs. Aan het eind van de dag hebben we ze maar weer gebeld en er werd beloofd dat de volgende dag iemand langs zou komen.
De volgende morgen ging de telefoon al vroeg, het was de internetprovider om te vertellen dat ze ons contract hadden opgezegd. Ze wilden de kabel door het bos niet vervangen, het bos was veel te dicht volgens hun. En zo zaten we opeens met een groot probleem…
Het Hoophuis staat aan de voet van de berg waarop de basis zich bevindt. De berg is dicht begroeit met bos wat beschermd is en wat in deze staat moet blijven. We wonen in een soort dal en hierdoor is de ontvangst van mobiele telefoon, televisie en ook mobiel internet heel erg slecht. Boven op de basis hebben de stafleden wel internet. Alle jongens, en ook wij, gebruiken erg veel het internet en kunnen eigenlijk niet zonder vandaar dat er gelijk actie is ondernomen. Van wie het initiatief kwam, weet ik niet maar de volgende morgen waren opeens twee van onze jongens samen met een stafwerker van de basis heel erg druk in het bos. Met hakmessen baanden ze zich een weg door de bush om de oude internetkabel te verwijderen. Ze moesten door boomtoppen en mierennesten maar aan het eind van de ochtend was de oude kabel eruit. Er was besloten om het internet van de basis via een kabel door te trekken naar het Hoophuis. De hele middag zijn de jongens bezig geweest om een kabel vanaf de basis door het bos naar beneden te leggen. Toen het donker werd, waren ze nog in het bos bezig. Eindelijk was het klaar en werd er getest en toen bleek dat de kabel het niet deed omdat die oud was…..tja….
De moed zonk me in de schoenen en ik dacht dat het nu wel weer heel lang zou gaan duren, want de stafwerker die de hele dag druk was geweest met de kabel zou de volgende dag op vakantie gaan. Tot mijn grote verbazing dan ook waren de jongens de volgende dag alweer heel erg druk. Nu met hun ‘baas’. Deze twee jongens werken namelijk elke morgen in het bedrijfje van een zwitserse medewerker van ons. Ze doen iets met computers. En onze zwitserse collega had de koe op geheel europese wijze bij de horens gevat. Hij had een helemaal nieuwe kabel aangeschaft, met een buis waar deze doorheen moet lopen en tape om de buis te markeren. Nu moesten alle jongens meehelpen om de kabel van boven naar beneden door het bos te leggen. Ze zijn weer een dagje zoet geweest en nu hebben we een nieuwe kabel, maar het internet werkt nog niet, we wachten dus nog even….
Om een lang verhaal kort te maken, door gebrek aan internet zijn de kerstwensen er dit jaar bij ingeschoten. Ik hoop dat jullie allemaal een fijne kerst hebben gehad. En verder wensen we iedereen Gods zegen voor het nieuwe jaar. En zo gauw als we weer internet hebben, ga ik weer mailen!!!
Groetjes Marcos, Mariska en Hadassa
Deze keer werd ook de provider gebeld. Er kwam ook iemand langs, laat in de middag maar die kon helaas niks oplossen en vertelde dat het probleem in de kabel zat en dat die vernieuwd moest worden. Er was namelijk water in de kabel gekomen door de regen. Morgen zouden ze weer komen.
Er ging een dag voorbij…en nog één en toen laat in de middag kwam er weer iemand langs, het werd al donker en dus constateerden ze dat ze de kabel, die dwars door het bos loopt, niet konden vervangen. Maar de volgende morgen zouden ze langs komen…
Het werd de volgende morgen, en niemand kwam langs. Aan het eind van de dag hebben we ze maar weer gebeld en er werd beloofd dat de volgende dag iemand langs zou komen.
De volgende morgen ging de telefoon al vroeg, het was de internetprovider om te vertellen dat ze ons contract hadden opgezegd. Ze wilden de kabel door het bos niet vervangen, het bos was veel te dicht volgens hun. En zo zaten we opeens met een groot probleem…
Het Hoophuis staat aan de voet van de berg waarop de basis zich bevindt. De berg is dicht begroeit met bos wat beschermd is en wat in deze staat moet blijven. We wonen in een soort dal en hierdoor is de ontvangst van mobiele telefoon, televisie en ook mobiel internet heel erg slecht. Boven op de basis hebben de stafleden wel internet. Alle jongens, en ook wij, gebruiken erg veel het internet en kunnen eigenlijk niet zonder vandaar dat er gelijk actie is ondernomen. Van wie het initiatief kwam, weet ik niet maar de volgende morgen waren opeens twee van onze jongens samen met een stafwerker van de basis heel erg druk in het bos. Met hakmessen baanden ze zich een weg door de bush om de oude internetkabel te verwijderen. Ze moesten door boomtoppen en mierennesten maar aan het eind van de ochtend was de oude kabel eruit. Er was besloten om het internet van de basis via een kabel door te trekken naar het Hoophuis. De hele middag zijn de jongens bezig geweest om een kabel vanaf de basis door het bos naar beneden te leggen. Toen het donker werd, waren ze nog in het bos bezig. Eindelijk was het klaar en werd er getest en toen bleek dat de kabel het niet deed omdat die oud was…..tja….
De moed zonk me in de schoenen en ik dacht dat het nu wel weer heel lang zou gaan duren, want de stafwerker die de hele dag druk was geweest met de kabel zou de volgende dag op vakantie gaan. Tot mijn grote verbazing dan ook waren de jongens de volgende dag alweer heel erg druk. Nu met hun ‘baas’. Deze twee jongens werken namelijk elke morgen in het bedrijfje van een zwitserse medewerker van ons. Ze doen iets met computers. En onze zwitserse collega had de koe op geheel europese wijze bij de horens gevat. Hij had een helemaal nieuwe kabel aangeschaft, met een buis waar deze doorheen moet lopen en tape om de buis te markeren. Nu moesten alle jongens meehelpen om de kabel van boven naar beneden door het bos te leggen. Ze zijn weer een dagje zoet geweest en nu hebben we een nieuwe kabel, maar het internet werkt nog niet, we wachten dus nog even….
Om een lang verhaal kort te maken, door gebrek aan internet zijn de kerstwensen er dit jaar bij ingeschoten. Ik hoop dat jullie allemaal een fijne kerst hebben gehad. En verder wensen we iedereen Gods zegen voor het nieuwe jaar. En zo gauw als we weer internet hebben, ga ik weer mailen!!!
Groetjes Marcos, Mariska en Hadassa
-
03 Januari 2011 - 22:12
Nancy:
Ach nu begrijp ik het....en ik maar kijken op skype en denken; "waar zit maris toch?". Vervelend voor jullie zeg! Vooral zo rond de feestdagen en oud en nieuw. Ben je zo afgesneden van de rest van de wereld. Hoop dat jullie wel goede weken hebben gehad!
Lieve groet,Nancy -
04 Januari 2011 - 08:05
Jaap Ophoff:
Hoi Marcos en Marisca, wat een verhaal. Als hier een trein uitvalt of vertraging heeft schreeuwen we al moord en brand. We snappen niet dat met al die sneeuw en ijsvorming treinen problemen kunnen krijgen. We kunnen niet zonder email en inetrnet. Maar wat zijn we afhankelijk geworden. Daarom groot respect voor jullie geduld en de inzet van mensen die hun uiterste best doen. het is trouwens niet alleen een kwestie van kabel aanleggen, maar ook van aansluiten. En daar gaat de provider over. Jullie vormen een voorbeeld voor ons en dat treft we bij alle mensen die vanuit onze gemeente uitgezonden zijn: afhankelijkheid, controle verlies. Ik wens jullie toe, dat 2011 een mooi jaar zal zijn met z'n drietjes in gezondheid en in vertrouwen op onze hemelse Vader. hgr. Jaap -
06 Januari 2011 - 10:38
Wilma:
wat zijn we dan afhankelijk he van alle media en techniek. De tijd dat we 3 weken (of langer) moesten wachten op een brief uit t buitenland is dan wel voorbij. Door zo'n bericht raak ik wel weer bewust hoe geconnect we tegenwoordig kunnen zijn met mensen over de hele wereld. Ik wil jullie toch nog een heel goed en gezegend jaar toewensen. Met alles wat er op jullie pad komt, dat jullie in alle ontspannenheid de dingen mogen aangaan met het volle vertrouwen dat julllie Vader voor jullie uit gaat. Be blessed! -
11 Januari 2011 - 19:34
Gert:
Tja, dat is toch wat.
Khoop dat het snel kan worden opgelost.
Gr.Gert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
